27 Września - Dniem Polskiego Państwa Podziemnego

UCHWAŁA
Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

z dnia 11 września 1998 r.

w sprawie ustanowienia Dnia Polskiego Państwa Podziemnego

W dniu 27 września 1939 roku, w obliczu kapitulacji stolicy, powstała
pierwsza konspiracyjna organizacja niepodległościowa - Służba Zwycięstwu
Polski. To historyczne wydarzenie zapoczątkowało budowę Podziemnego Państwa
Polskiego, fenomenu w dziejach - nie tylko - II Wojny Światowej. Obok pionu
wojskowego - Armii Krajowej -
i współpracujących z nią innych formacji Polski Walczącej, istotną rolę
odegrał podziemny parlament - Rada Jedności Narodowej, - a zwłaszcza rozległa
obejmująca cały obszar Rzeczypospolitej i obie okupacje działalność Delegatury
Rządu na Kraj. To ona stworzyła ogromny, nie mający odpowiednika nigdy i
nigdzie aparat rzeczywiście Polskiego Państwa Podziemnego - od spraw
wewnętrznych, poprzez tajną oświatę i kulturę, wymiar sprawiedliwości aż po
komórki przygotowujące akty legislacyjne dla przyszłego niepodległego państwa.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża szczególną wdzięczność i szacunek
twórcom, ofiarnym działaczom podziemnych struktur Państwa Polskiego, a także
tym wszystkim, którzy w wyjątkowo trudnych warunkach, z narażeniem własnego
życia walczyli o niepodległość Ojczyzny.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, pamiętając o ich poświęceniu, walce i
umiłowaniu Ojczyzny, ustanawia dzień 27 września - Dniem Podziemnego Państwa
Polskiego.

Marszałek Sejmu : M. Płażyński



Administracja cywilna Polskiego Państwa Podziemnego audycja PR tutaj

Władysław Bartoszewski o Polskim Państwie Podziemnym

Etos P.P.P. (I)

Etos P.P.P. (II)

Monografia Polskiego Państwa Podziemnego.

Polskie Państwo Podziemne Korboński Stefan
do kupienia np tutaj.

Z życiorysu Leopolda - Służba Zwycięstwu Polski , Związek Walki Zbrojnej

Tegoroczne uroczystości : Warszawa , Poznań oraz Kraków .

Stanisław Baliński: Polska podziemna

Moją ojczyzną jest Polska Podziemna,
Walcząca w mroku, samotna i ciemna,
Moim powietrzem jest wicher bez nieba,
Moim pokarmem jest krew w garści chleba,
A moim światłem, co plonie z daleka,
Jest nasze prawo i prawo człowieka.

Może mnie dławić ten bunt wiecznie żywy,
Ale bez niego nie będę szczęśliwy,
Mogę uciekać przed zmagań żałobą,
Ale już nigdy nie ujdę przed sobą.
Wśród wielu ojczyzn, co płyną w mgle cudnej,
Ja chcę tej jednej, tej wolnej, tej trudnej.
Cóż mi po wszystkich słońcach tego świata,
Jeżeli światło zaciemnia mi krata.
Cóż mi po wszystkich urokach tej ziemi,
Jeśli mi serce pchnięto do podziemi.
O bracia moi, a kto bez wolności,
niech w ciemności idzie i walczy w ciemności.

Moją ojczyzną jest Polska Podziemna,
Walcząca w mroku, samotna i ciemna,
czy tam, czy tutaj, to jedno nas łączy,
Nurt nieśmiertelny, co we krwi się sączy
I każe sercu taką moc natężyć,
Że wbrew rozumom musimy zwyciężyć.