 |
| Stanisław Mikołajczyk |
Depesz wysłana z Londynu dn. 25 lipca 1944 r. do Delegata Rządu na Kraj Jana Jankowskiego jako uchwała Rady Ministrów premiera Mikołajczyka;
Na posiedzeniu rządu RP zgodnie zapadła uchwała upoważniająca Was do
ogłoszenia powstania w momencie przez Was wybranym. Jeżeli możliwe,
uwiadomcie nas przedtem. Odpis przez wojsko do Komendanta AK. (-) ''Stem'' pseudonim Mikołajczyka.
30 lipca 1944 do Moskwy przybywa premier Rządu Polskiego na Uchodźstwie Stanisław Mikołajczyk.
30 lipca 1944 do Moskwy przybywa premier Rządu Polskiego na Uchodźstwie Stanisław Mikołajczyk.
3 sierpnia rozmawia na Kremlu ze Stalinem.
Informuje o wybuchu Powstania w Warszawie i prosi o pomoc. Stalin uchyla
się od zajęcia jednoznacznego stanowiska. Zarzuca Armii Krajowej brak
aktywności w dotychczasowej walce z Niemcami. W drugiej rozmowie, 9
sierpnia, polski premier prosi o natychmiastowe dostarczenie broni
Powstańcom. Stalin oświadcza, że pomoc zostanie udzielona. Wkrótce
okazuje się, że jest to czcza obietnica.
Mikołajczyk odbył w tym czasie dwie rozmowy ''polsko-polskie'', bo „akurat” w Moskwie przebywali najwyżsi przedstawiciele PKWN: Bierut, Wasilewska, Osóbka-Morawski i Rola-Żymierski. Układa się z PKWN co do powojennego podziału stanowisk w Polsce.
Polityka układania się z ruskami Rządu Mikołajczyka upadnie.
W latach 1945–1947 przywódca PSL w kraju i poseł do KRN.
Nie wspierał aresztowanych Szesnastu przywódców Polski Podziemnej przez NKWD nie interweniuje o uwolnienie ich w tym gen. Leopolda Okulickiego.
28 czerwca 1945 Stanisław Mikołajczyk przebywa na konferencji w Moskwie wtedy RTRP przekształcił się w Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej. Do TRJN wprowadza pięciu swoich ministrów, którzy objęli drugorzędne resorty, a dla siebie Mikołajczyk bierze stanowiska wicepremiera i ministra rolnictwa.
Równolegle do tej konferencji w Moskwie toczył się pokazowy proces Szesnastu aresztowanych pod pretekstem rokowań dla wykonania postanowień jałtańskich przywódców Polskiego Państwa Podziemnego w tym gen. Leopolda Okulickiego oraz Delegatury Rządu na Kraj, którzy jeszcze niedawno podlegali mu jako podporządkowani jego Rządowi RP na uchodźstwie w Londynie. Mikołajczyk nie odwiedza ich, nie zabiega o uwolnienie i nie jest obecny na procesie.
26 września 1946 roku na posiedzeniu Rady Ministrów, w czasie dyskusji nad pozbawieniem obywatelstwa polskiego oficerów Wojska Polskiego na Zachodzie, w imieniu ludu żądał umieszczenia na liście wrogów PRL dowódcy II. Korpusu gen. Władysława Andersa.
Po sfałszowanych wyborach parlamentarnych w 1947 Mikołajczyk ucieka z Polski.
Mikołajczyk odbył w tym czasie dwie rozmowy ''polsko-polskie'', bo „akurat” w Moskwie przebywali najwyżsi przedstawiciele PKWN: Bierut, Wasilewska, Osóbka-Morawski i Rola-Żymierski. Układa się z PKWN co do powojennego podziału stanowisk w Polsce.
Polityka układania się z ruskami Rządu Mikołajczyka upadnie.
W latach 1945–1947 przywódca PSL w kraju i poseł do KRN.
Nie wspierał aresztowanych Szesnastu przywódców Polski Podziemnej przez NKWD nie interweniuje o uwolnienie ich w tym gen. Leopolda Okulickiego.
28 czerwca 1945 Stanisław Mikołajczyk przebywa na konferencji w Moskwie wtedy RTRP przekształcił się w Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej. Do TRJN wprowadza pięciu swoich ministrów, którzy objęli drugorzędne resorty, a dla siebie Mikołajczyk bierze stanowiska wicepremiera i ministra rolnictwa.
Równolegle do tej konferencji w Moskwie toczył się pokazowy proces Szesnastu aresztowanych pod pretekstem rokowań dla wykonania postanowień jałtańskich przywódców Polskiego Państwa Podziemnego w tym gen. Leopolda Okulickiego oraz Delegatury Rządu na Kraj, którzy jeszcze niedawno podlegali mu jako podporządkowani jego Rządowi RP na uchodźstwie w Londynie. Mikołajczyk nie odwiedza ich, nie zabiega o uwolnienie i nie jest obecny na procesie.
26 września 1946 roku na posiedzeniu Rady Ministrów, w czasie dyskusji nad pozbawieniem obywatelstwa polskiego oficerów Wojska Polskiego na Zachodzie, w imieniu ludu żądał umieszczenia na liście wrogów PRL dowódcy II. Korpusu gen. Władysława Andersa.
Po sfałszowanych wyborach parlamentarnych w 1947 Mikołajczyk ucieka z Polski.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz